lunes, 20 de mayo de 2013

O Maio

O Maio es un poema de Curros Enríquez escrito en gallego, para quien no sepa gallego lo he traducido.

O MAIO

Aquí ven o maio
de frores cuberto...
puxéronse á porta
cantándome os nenos;
i os puchos furados
pra min estendendo,
pedíronme crocas
dos meus castiñeiros.

Pasai, rapaciños,
calados e quedos,
que o que é polo de hoxe
que darvos non teño.
Eu sónvo-lo probe
do pobo gallego:
¡Pra min non hai maio,
pra min sempre é inverno!...

Cando eu me atopare
de donos liberto
i o pan non me quiten
trabucos e préstemos,
e como os do abade
frorezan meus eidos,
chegado habrá estonces
o maio que eu quero.

¿Queredes castañas
dos meus castiñeiros?...
Cantádeme un maio
sin bruxas nin demos;
un maio sin segas,
usuras nin preitos,
sin quintas, nin portas,
nin foros, nin cregos.



MAYO (traducción al castellano)

Aquí viene mayo
de flores cubierto
se pusieron en la puerta
cantándome los niños;
y las gorras perforadas
hacia mí extendiendo,
me pidieron crocas
de mis castañares

Pasad, niñitos,
callados y quietos,
que lo que es por hoy
que daros no tengo.
Yo soy el pobre
del pueblo gallego:
¡Para mí no hay mayo,
para mí siempre es invierno!

Cuando yo me encuentre
de dueños liberto,
y el pan no me quiten
trabucos y préstamos
y como las del abad
florezcan mis fincas,
llegado habrá entonces
el mayo que yo quiero.

¿Queréis castañas
de mis castañares?
Cantadme un mayo
sin brujas ni demonios.
un mayo sin siegas,
usuras ni pleitos,
sin quintas, ni puertas,
ni foros, ni clérigos.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

¡No te olvides de dejar tú comentario!